Julie ve Julia bir çok insan için gösterime girdiği hafta yazılan birkaç eleştiriden ve Julia Child hakkında merak uyandırmaktan daha öte kıymet taşımayacak bir film. Film derin konulara değinecekmiş gibi yapıp kıyısından geçen bir romantik komedi - kişisel başarı öyküsü melezi. Tek farkı başrolü yemek yapma tutkusuna vermesi ve bu zevki çok başarılı bir şekilde yansıtması. Meryl Streep ve Stanley Tucci Julia ve eşi rolünde karşılıklı çok güzel bir oyun sergiliyorlar. Maalesef filmin Julia kısmının hem atmosfer hem de oyunculuk performansı konusunda yakaladığı başarı filmi ne yazık ki benzerlerinin üstüne çıkaramıyor. Film 2. Dünya Savaşı sonrası Fransa'da yemek yapmanın ustalıklarını öğrenmiş ve kendini Amerikalılara Fransız mutfağını öğretmeye adayan Julia Child ve 2000'li yıllarda New York'ta yaşayan, kendini aşmak için Julia Child'ın kitabındaki yemeklerin hepsini 1 yılda yapıp deneyimlerini blog'unda paylaşmaya karar veren Julie Powell'ın birbirine paralel olarak anlatılan hikayesi. Bu iki hikaye yemek yapma zevkinin ve azmin iki insanın hayatını farklı ölçeklerde nasıl değiştirdiğini göstermek üzere kurgulanmış. Julia hem yeteneği hem de elindeki imkanlarla bir ülkenin mutfağını değiştirecek kadar gelişirken, Julie hayatını rutinden çıkartıp medyanın sağladığı kısa süreli şöhretle kendini tatmin etmekle yetiniyor.
Julie filmin çıkış noktası olan "başarı" hikayesini kitaplaştırmış gerçek bir kişi. Anlatılan hikayeler gerçek ve filmin bu gerçekçiliği yansıtmak konusunda bir sıkıntısı yok. Filmin sıkıntısı iki hikayenin birbirine denk olmaması ama buna rağmen anlatım tarzı açısından ikisi arasında bir fark olmaması. Julia izlemekten hiçbir zaman bıkmayacağımız azimli, yetenekli ve renkli bir kişilik. Amacı Julie gibi kitap yazarak ünlü olmak değil, sadece hayattan en çok zevk aldığı işi daha ileri götürmeye çalışıyor. Filmin Julia kısmı fazlasıyla nostaljik, insanların büyük-küçük devrimler yapabileceği bir dönemi yansıtıyor. Biz Julie döneminde yaşıyoruz. Julie gibi onu takip etmekten hoşlanıyoruz, onun gibi bir gün büyük başarı yakalayabileceğimize inanmak istiyoruz. Julie'nin hayatında amaç olarak belirlediği şey zaten milyonlarca insanın yaptığı yemekleri tam zamanlı işi ve kısıtlı imkanları olduğu hale 1 sene içerisinde yapmak ve bir blog yazarak insanların ilgisini çekmek. Bütün bunların Julia'nın yaptıkları karşısında oldukça zayıf kaldığı yetmiyormuş gibi Julie başarıya ulaşamadıkça tatmin olmuyor ve bunun acısını etrafındakilerden çıkartıyor. İki hikaye benzerlikten çok farklılıkları yansıtıyor. Film sadece Julia Child'ın biyografisi olsa muhtemelen çok daha fazla sevilip izlenirdi ama belli ki iki hikayeyle farklı bir etki yaratılmak istenmiş. Ne yazık ki iki hikaye bir diğer Meryl Streep filmi, Fransız Teğmen'in Kadınındaki gibi diğerini destekleyip birbirine dönüşüm noktaları yakalamıyor. Yine de Julia'nın Julie'yi saygısız bulması ve Julie'nin Julia'ya ulaşabildiği tek yerin müzeye dönüştülen evi olması gibi dürüst ve güzel detayları var. Nitekim film başka bir şey anlatmaya çalışırken Julie'nin -ya da günümüz insanının - başarı algısının hazin durumunu çok iyi aktarıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder